მოხილვა

1. «განზომა», «მიხილვა», «მიხედვა», «განმსტ(უ)რობა», «მოსტუანვა», «მოხედვა», ნახვა, მონახვა, დათვალიერება; გაჩხრეკა:
    

   „ამცნო იისუმან კაცთა წარმავალთა მ ო ხ ი ლ ვ ა დ ქუეყანისა (გ ა ნ ზ ო მ ა დ ქუეყანისა M)“ G, ისუ ნ. 18,8; „მ ო ი ხ ი ლ ა

   ბენიამენ ზურგით კერძო მისა“ M,––„მ ი ი ხ ი ლ ა ბენიამენმან უკუანაჲთ თჳსსა“ G, მსჯ. 20,40; „ნუ მ ო ი ხ ი ლ ა ვ სიფიცხესა

   ზედა ამის ერისასა“ G,—„ნუ მ ი ხ ე დ ა ვ სიფიცხლესა ამის ერისასა“ M, II შჯ. 9,27; „წარავლინეს… მ ო ხ ი ლ ვ ა დ ქუეყანისა

   (გ ა ნ მ ს ტ რ ო ბ ა დ ქუეყანისა M)“ G, მსჯ. 18,2; „მ ო ი ხ ი ლ ე ს ქუეყანაჲ გაი“ G,—„მ ო ი ს ტ უ ა ნ ე თ გაიდ“ M, ისუ ნ.

   7,2; „რაჟამს შევიდა მეუფჱ იგი მ ო ხ ი ლ ვ ა დ“ მთ. 22,11; „მ ო ი ხ ი ლ ე ჩემდა და შემიწყალე მე“ ფს.24,14; „მ ო ი ხ ი ლ ა

   სამფსონმან ცოლი თჳსი“ G, მსჯ. 15,1; „მ ო ი ხ ი ლ ა ღმერთმან და იცნნა“ G,—„მ ო ხ ე დ ნ ა და იცნნა ღმერთმან“ pb., რიცხ. 16,5;

   „მ ო ი ხ ი ლ ო ს გზაჲ“ მალ. 3,1; „მი–ოდესმე–ვიდა მ ო ხ ი ლ ვ ა დ მონასტრისა“ ლიმ. 59,12; „მ ო ი ხ ი ლ ნ ე ნ სახლნი შენნი“

   O, III მფ. 20,6; „მ ო უ ხ ი ლ ნ ა მას ყოველნი ჴორცნი მისნი“ საკ. წიგ. II 127,37.

2. ზედ-მოხილვა.
   მონახვა, დახედვა:
    

   „უკუეთუ არა უფლისა მიერ მოვლინებულ იყოს მ ო ხ ი ლ ვ ა ჲ“ O, ზირ. 31,6; „მ ო ხ ი ლ ვ ი ს ა თ ჳ ს ძმათაჲსა მადლიერ ვართ“ მ. ცხ. 217r.

   See also: ხილვა
   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.