მისანი, «მწამლველი»:
- „ვიყო... მოწამჱ... მ ო წ ა მ ლ ე თ ა მათ ზედა“ O,—„ვიყო მე მოწამე მსწრაფლ მ წ ა მ ლ ვ ე ლ თ ა ზედა“ pb.,მალ. 3,5;
- „კაცის-მკლველ, მ ო წ ა მ ლ ე, რომელი არა ღირს ხარ ცხოვრებად“ ფოკა 340v; „საცთურითა ეშმაკისაჲთა მოცულ იყუნეს
- მ ე წ ა მ ლ ე ნ ი გრძნეულნი“ საკ. წიგ. II 69,6; „არა არს მოგუ, არცა გრძნეულ, არცა მ ო წ ა მ ლ ე“ H—341,409.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.