 |
 | |
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
მოცალე
უქმი, ცარიელი, მოცლილი:
- „გცალს და მ ო ც ა ლ ე ხართ, და მისთჳს იტყჳთ“ O, გამოსლ. 5,17; „მ ო ც ა ლ ე არს მუცელი მაგისი“ ფლკტ. 155,15; „პოვის იგი,
- მ ო ც ა ლ ჱ და განშუენებული“ მთ. 12,44; „ჟამსა მ ო ც ა ლ ე ს ა მოგიწოდო შენ“ საქ. მოც. 24,25; „განეშორე მრავალმეტყუელებასა,
- რომელი მ ო ც ა ლ ე თ ა მოუპოვებიეს“ მ. სწ. 290,18.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |