 |
 | |
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
მოშრომება, მოშ(უ)რომა
გარჯა, შეწუხება; «შეურვება»:
- „რაჲსა მ ო ა შ რ ო მ ე ბ მოძღუარსა?“ მრ. 5,35; „რაჟამს მ ო ა შ რ ო იგი სიტყჳთა მისითა“ M,—„ვითარცა შ ე ა უ რ ვ ა
- მას სიტყუებითა თჳსითა“ G, მსჯ. 16,16; „მან მ ო ა შ რ ო მეფე იგი“ რიფს. 173,35; „არა მ ო შ უ რ ე ს ყოველი ესე ერი“
- მ. ცხ. 88r.
See also: შურომა, შრომა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |