«ქუეყანის-მოქმედი», «მუშაკი», შემომქმედი, საქმის ჩამდენი:
- „მისცა იგი მ ო ქ მ ე დ თ ა (ქ უ ე ყ ა ნ ი ს-მ ო ქ მ ე დ თ ა DE)“ C, მრ. 12,1; „მ ო ქ მ ე დ ნ ი მზაკუვარნი“ Q,—
- „მ უ შ ა კ ნ ი ზაკულნი“ II კორ. 11,13; „მივედ ფუტკრისა და ისწავე. ვითარ-იგი მ ო ქ მ ე დ არს“ O, იგ. სოლ. 6,8;
- „მ ო ქ მ ე დ თ ა მათ, რომელნი კაფდენ ძელსა“ M, II ნშტ. 2,10; „ყოველნი მ ო ქ მ ე დ ნ ი უსჯულოებისანი“ მთ. 7,23;
- „არა იციედ წყალობაჲ და სარწმუნოებაი მ ო ქ მ ე დ თ ა ბოროტისათა“ O, იგ. სოლ. 14,22. „საპყრობილესა არავინ კეთილისა
- მ ო ქ მ ე დ თ ა გ ა ნ ი შეყენებულ არს“ მ. სწ. 51,20.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.