 |
 | |
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
მოქენე
«ნაკლულევანი», ნატრული, მახვეწარი; დამსაჭიროებელი:
- „არა დააკლო სასყიდელსა დავრდომილისა და მ ო ქ ე ნ ი ს ა ს ა ძმათა შენთაგანისა“ G,—„ნუ მოჰხუეჭ სასყიდელსა მორეწესა,
- უპოვარსა მას და ნ ა კ ლ უ ლ ე ვ ა ნ ს ა, რომელ იყოს ნათესავისა შენისაგან“ M, II შჯ. 24,14; „იქმნენით მ ო ქ ე ნ ე
- სძისა და არამტკიცისა საზრდელისა“ ჰებრ. 5,12; „მ ოქ ე ნ ე არს თქუენისა შემწეობისათჳს“ ფლკტ. 151,18; „ღმერთი ჩემი
- არავისი მ ო ქ ე-ნ ე არს“ ფოკა 344v; „რომლისამცა შეწევნისა მ ო ქ ე ნ ე იყო ქრისტე; ყოვლად ძლიერი“ ეპ.-კჳპრ.დაფლ.98.
See also: ქენება
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |