ძლეული: დასუსტებული: «მოკლებული»:
- „ყოველივე იგი პოვა მ ო უ ძ ლ უ რ ე ბ უ ლ ი“ მრთ. S, ბ. კეს.-40-თჳს 123,4; „კაცი მჴნჱ რაჟამს მ ო უ ძ ლ უ რ ე ბ უ ლ არნ
- უპოვარებითა“ ზირ. 26,26; „მ ო უ ძ ლ უ რ ე ბ უ ლ ი განვაძლიერო“ pb.,— „მ ო კ ლ ე ბ უ ლ ი განვაძლიერო“ O, ეზეკ. 34,16.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.