დასუსტება; «მოკლება», დაუძლურება, დასნეულება:
- „მ ო უ ძ ლ უ რ დ ა გლახაკებითა ძალი ჩემი“ ფს. 30,11; „მ ო ა უ ძ ლ უ რ ე ბ ს ძალსა ღჳნისასა წყალი“ მ. სწ. 7,17;
- „დაჰჴსნდიან ჴელნი და მ ო უ ძ ლ უ რ დ ი ა ნ ფერჴნი“ მ. სწ. 140,20; „თუალნი ჩემნი მ ო უ ძ ლ უ რ დ ე ს გლახაკებითა“
- G,–„მ ო ა კ ლ დ ა თუალთა ჩემთა გლახაკებითა“ Շ, ფს. 87,40; ,„ჩუენ რეცა მ ო უ ძ ლ უ რ დ ი თ“ II კორ. 11,21“;
- "იგინი მ ო უ ძ ლ უ რ დ ე ს და დაეცნეს“ ფს. 26,2; „რაჲთა უკეთური იგი მოდგამითურთ მ ო უ ძ ლ უ რ დ ე ს“ რიფს.
- 177,16; „არა მ ო უ ძ ლ უ რ დ ე ს ვენაჴი აგარაკისა თქუენისაჲ.“ O, მალ. 3,11; „მ ო უ ძ ლ უ რ დ ე ნ მას შინა მამანი“
- I, იერემ. 6,21; „გულნი მათნი მო უ ძ ლ უ რ დ ე ნ მათ შოვრის“ O, ეს. 19,1.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.