«მიმდემად», შეუნელებლად:
- „ანათებდენ... მ ო უ კ ლ ე ბ ე ლ ა დ“ pb.,—–„დაწუვიდენ მ ი მ დ ე მ ა დ“ G, ლევიტ. 24,3; მ ო უ კ ლ ე ბ ე ლ ა დ ილოცევდით“ I თეს. 5,17.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.