წარმოუდგენელი; «მოულოდებელი»:
- „მწარითა და მ ო უ გ ო ნ ე ბ ე ლ ი თ ა სატანჯველითა განვკაფნე ჴორცნი თქუენნი“ ანდ. ანატ. 193,27; „შესცოდა მოუტევებელი
- და მ ო უ გ ო ნ ე ბ ე ლ ი შეცოდებაჲ“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 103,33; „შიშნი მოიწინეს მათ ზედა მ ო უ გ ო ნ ე ბ ე ლ ნ ი“
- O,—„შიშნი წარმოუდგებოდეს მ ო უ ლ ო დ ე ბ ე ლ ნ ი“ pb., სიბრძ. სოლ.18,17.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.