«მარწუხი»; «მოსაწმედელი»:
- „შებურონ... ორნი სანთელნი მისნი და მ ო ს ა ჟ ღ უ ნ ნ ი მისნი“ „pb., „დაბურონ... ბაზმაკნი მისნი და მ ა რ წ უ ხ ნ ი მისნი“ G, რიცხ. 4,9.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.