«განრის(უ)ვა», გაკრეჭა:
- „არცა მ ო ჰ რ ი ს ო ცხოვარი იგი პირმშოთა შენთაჲ“ M,—„არა გ ა ნ ჰ რ ი ს ო პირმშოჲ. ცხოვართა შენთაჲ“ G, II შჯ. 15,19.
- „კბილნი შენნი, ვითარცა არვჱ მ ო რ ი ს უ ლ თ ა ჲ, აღმომავალი საბანელით“ O, ქება 4,2.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.