მორიდება

1. მიქცევა, «მირიდება»:
    

   „მ ო ჰ რ ი დ ე თუალი შენი დედაკაცისაგან შუენიერისა“ O, ზირ. 9,8; „რომელმან მ ო ჰ რ ი დ ა გინებასა“ O,––„რომელმან

   მ ი ჰ რ ი დ ა გინებასა“ pb., იგ. სოლ. 20,3; „კუამლსა მ ო ჰ რ ი დ ე ბ დ ა მტყუვრისასა ისმენ“ მ. სწ. 279,17.

2. გაცლა:
    

   „მ ო რ ი დ ე ბ ა ჲ წეს არს ნაყროვნებისაგან და მთრვალობისაგან“ ოქრ.მარხ. და იონ. 100,26; „წეს არს არა მ ო რ ი დ ე ბ ა დ მისგან“

   ოქრ.-მარხ. და იონ. 100,26.

   See also: რიდება
   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.