«მოგება», შეძენა, შეტყობა, მოგონება, აღება:
- „მოთმინებითა თქუენითა მ ო ი პ ო ვ ნ ე თ სულნი თქუენნი“ ლ. 21,19; „მ ო-თუ-ი პ ო ვ ე ბ დ ე მეგობარსა შენსა, ჟამსა ჭირისასა
- შეიმთხჳე იგი“ O, ზირ. 6,7; „გულის-თქუმამან რეწვისამან მ ო ი პ ო ვ ა“ O, სიბრძ. სოლ. 14,2; „რომელმან მ ო გ ჳ პ ო ვ ე ნ
- თავით შენით“ ფილ. მოც. 7,22.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.