 |
 | |
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
მონადირება
მომნადირებელი.
დაჭერა, შეპყრობა:
- „რაჲთა მ ო ი ნ ა დ ი რ ო ნ იგი სიტყჳთა“ მრ. 12,13; „მ ო ნ ა დ ი რ ე ს სული მართლისაჲ.“ ფს. 93,21; „ნადირობით
- მ ო მ ნ ა დ ი რ ე ს მე, ვითარცა სირი, მტერთა ჩემთა ცუდად“ O, გოდ. იერემ. 3,52; „მ ო ი ნ ა დ ი რ ე ბ ს ეშმაკი ძეთა
- ადამისთა“ მარკ. 248r; „ნუცა მ ო ი ნ ა დ ი რ ე ბ თ თუალთაგან მისთა“ O, იგ. სოლ. 6,25; „ძენი კაცთანი
- მ ო ი ნ ა დ ი რ ე ბ ი ა ნ ჟამსა ბოროტსა“ ეკლ. 9,12; „ფრიად მზრახი ენისაგან მ ო ი ნ ა დ ი რ ო ს“ მ. სწ. 274,16.
- „ვითარცა თევზნი მონადირებულნი არიან სათხეველითა ბოროტითა“ O, ეკლ. 9,12.
See also: ნადირება, ნადირობა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |