«ნაყოფი», «ნაყოფიერი», «ბუნაგი», ქონება, შენაძენი; საქონელი, პირუტყვი:
- „მისცა მათ მ ო ნ ა გ ე ბ ი თჳსი“ DE,—„მისცა მათ ნ ა ყ ო ფ ი თჳსი“ C, მთ. 25,14; „აქუნდა მ ო ნ ა გ ე ბ ი ფრიად“ DE,—„
- იყო იგი ნ ა ყ ო ფ ი ე რ ფრიად“ C, მრ. 10,22; „აღვაშენოთ... ქალაქები მ ო ნ ა გ ე ბ ი ს ა ჩუენისათჳს“ pb—„უშენოთ...
- ქალაქები ბ უ ნ ა გ ე ბ ი ს ა ჩუენისათჳს“ G, რიცხ. 32,16; „განყიდე მ ო ნ ა გ ე ბ ი შენი“ მთ. 19,21; „მისცა აბრაჰამ ყოველივე
- მ ო ნ ა გ ე ბ ი თჳსი ისაკს“ O, დაბ. 25,5; „დაადგინა... მთავრად ყოველსა ზედა მ ო ნ ა გ ე ბ ს ა მისსა“ Շ, ფს. 104,21;
- „მ ო ნ ა გ ე ბ ს ა ობოლთასა ნუ შეხუალ“ O, იგ. სოლ. 23,10; „არა მაქუს ოქროჲ დაუნჯებული და არცა მ ო ნ ა გ ე ბ ი“ მ. სწ.
- 163,25; „რომელი-იგი ზრდის მ ო ნ ა გ ე ბ ს ა შენსა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 63,32.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.