მოკლება

1. «დაკლება», «დაწყუედა», «ჴუება», «გამოჴუება», «მოუძლურება», «სულმოკლე ქმნა», «დაცადება», დაცოტავება, მონატრულობა, დალევნა, დაცხრომა, შემცირება:
    

   „წყალი იორდანისაჲ მ ო ა კ ლ დ ე ს (დ ა ს წ ყ დ ე ს“ M)“ G, ისუ ნ. 3,13; „მ ო ა კ ლ ო ს მიგებაჲ მისი“ G,—„დ ა ა კ ლ ო ს

   მიგებაჲ მისი“ pb., ლევიტ. 25,16; „მ ო ა კ ლ დ ა სულსა ჩემსა“ Շ,—„ს უ ლ მ ო კ ლ ე იქმნა სული ჩემი“ G, ფს. 76,4; „არა

   მ ო ა კ ლ დ ე ს მარილი აღთქუმისა ღმრთისაჲ“ G, — „არა დ ა ა ც ა დ ო თ მარილი შჯულისა ღმრთისაჲ“ O, ლევიტ. 2,13;

   „მ ო ა კ ლ დ ე ბ ი ს მაცხოვარებისა შენისა მიმართ სულსა ჩემსა“ G,–„ე ჴ უ ა,სულსა ჩემსა მაცხოვარებისაგან შენისა“ Շ, ფს. 118,81;

   „მ ო ა კ ლ დ ა თუალთა ჩემთა გლახაკებითა“ Շ, —„თუალნი ჩემნი მ ო უ ძ ლ უ რ დ ე ს გლახაკებითა“ G, ფს. 87,10;

   „მ ო გ უ ა კ ლ დ ა ჩუენ ვეცხლი“ დაბ. 47,15; „ზეთი თავსა შენსა ნუ მ ო გ ა კ ლ დ ე ბ ი ნ“ O, ეკლ. 9,8; „მ ო ა კ ლ დ ე ნ

   მდინარენი“ I, ეს. 19,6; „შუებულთა პური მ ო ა კ ლ დ ა“ O, I მფ. 2,5; „მ ო ა კ ლ დ ა თუალთა ჩემთა“ ფს. 68,4;

   „არცა მ ო ა კ ლ ო ს გამოღებად ნაყოფისა“ O, იერემ. 17,8; „მ ო ა კ ლ დ ე ს მბრძოლნი ბაბილონსა ბრძოლად“ O, იერემ. 51,30;

   „მ ო ა კ ლ დ ა თუალთა მათთა“ I, იერემ. 14,6; „სურის და მ ო ა კ ლ დ ე ბ ი ს სულსა ჩემსა“ ფს. 83,3; „არა

   მ ო გ ა კ ლ დ ე ს სასყიდელი თქუენი“ O, ზირ, 2,8; „გულის-წყრომამან მ ო უ კ ლ ი ა ნ დღეთა“ O, ზირ. 30,26; „არცა შე[ე]მატოს

   და არცა მ ო ა კ ლ დ ე ს“ pb.,––„არცა შეეძინოს, არცა გ ა მ ო ე ჴ უ ა ს“ O, ზირ. 42,22.

2. მოკლება
    

   დაკლება, შემცირება, გაღატაკება; დალევნა: „მ ო კ ლ ე ბ ა ს ა ღჳნისასა ჰრქუა დედამან იესუს“ ი. 2,3; „სადა იეფობაჲ ბოროტისაჲ, მუნ

   მ ო კ ლ ე ბ ა ჲ კეთილისაჲ“ მრთ. C, უძღ. შვილ. 513; „მ ო კ ლ ე ბ ა ჲ მზისაჲ იქმნა, ვითარცა ჩუეულებაჲ არს“ ანან. ებრ. 311v;

   „შენი არა ვყო მ ო კ ლ ე ბ ა ი“ O, იერემ. 46,28; „იწყო მან მ ო კ ლე ბ ა დ“ ლ. 15,14; „სიკუდილი არა თუ სხუაჲ არს, გარნა

   მ ო კ ლ ე ბ ა ჲ სულისაჲ“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 219,20.

   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.