 |
 | |
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
მოთაულ-ი
თანამოთაული.
მოზიარე, თანასწორი, თანაზიარი (ხელისუფლისა):
- „ამისდა შემპოვნედ… შეიქმნეს ყოველნი ჴელმწიფენი, მახლობელნი და მ ო თ ა უ ლ ნ ი მამულისა და სამეფო[ჲ]სა მისისანი“
- მატ. ქართ. 281,19; „ფადლონ... სწუნობდა ყოველთა მ ო თ ა უ ლ თ ა ამის სამეფო[ჲ]სათა“ მატ. ქართ. 296,20.
See also: თავ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |