( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ

მოზაკუვა

«მოჴელოვნება», ღონება, ცდა:
 
„აწ რაჲ კეთილ მ ო ი ზ ა კ ო გზათა შენთა თხოვად სიყუარულისა“ O,—„რაღა კეთილი მ ო ი ჴ ე ლ ო ვ ნ ო გზათა შინა შენთა ძიებად
შეყუარებისა“ pb., იერემ. 2,33; „ვერ შემძლებელ არს ძლევად შენდა მტერი, დაღაცათუ მრავალნი ღონისძიებანი მ ო ი ზ ა კ უ ნ ე ს
შენთჳს“ მ.სწ. 114,15.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9