მოყვანა, მოტანა; გაგზავნა, გაშვება; «მოჴდა», «მოვლა»:
- „მ ო ვ ა ვ ლ ი ნ ო ძჳრი ზედა ისრაჱლსა“ O, IV მფ. 21,12; „არა მ ო ა ვ ლ ი ნ ო ს რისხვაჲ მისი მარადღე“ ფს. 7,12;
- „მ ო ვ ა ვ ლ ი ნ ო მახჳლი“ O,— „მ ო ვ ჴ ა დ ო მახჳლი“ pb., ეზეკ. 33,2; „მუნქუესვე მ ო ა ვ ლ ი ნ ნ ე ს იგინი“
- მთ. 21,3; „მხოლოდ-შობილი ძჱ შენი მ ო ა ვ ლ ი ნ ე“ ფლკტ. 141,26; „უკუეთუ მ ო ა ვ ლ ი ნ ე ბ ძმასა ჩუენსა ჩუენ
- თანა“ O, დაბ. 43,4; „მ ო ა ვ ლ ი ნ ი ს სასჯელი შორის ძმათა“ pb.,—„მ ო ა ვ ლ ი ს საშჯელი შორის ძმათა“ O, იგ.
- სოლ. 6,19.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.