«მოშუე»:
- „ყოველი მჴარი მ ო დ რ ე კ ი ლ“ O,—„ყოველი მჴარი მ ო შ უ ე“ pb., ეზეკ. 29,18; „ჯერ-არს უკუე ჩუენდა, ძმანო, აღკრძალვაჲ
- გუამისა ჩუენისაჲ“ პირითა… მწუხარითა და თავითა მ ო დ რ ე კ ი ლ ი თ ა“ მ. სწ. 168,9.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.