( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ

მოდრეკა

«შედრეკა», «მოყოფა», დამდაბლება, დახრა, მუხლის მოყრა:
 
„მ ო-ღათუ ი დ რ ი კ ო (შ ე–ღათუ-ი დ რ ი კ ო O) ვითარცა გრკალი ქედი შენი“ I, ეს. 58,5; „მ ო დ რ ი კ ნ ა ცანი და გარდამოჴდა“
O, II მფ. 22,10; „მ ო მ ი დ რ ი კ ე სარწყული შენი, რაჲთა ვსუა“ O, დაბ. 24,14; „არა მ ო ი დ რ ი კ ე ს ყური მათი“ O,––
„არა მ ო ყ უ ე ს ყური მათი“ pb., იერემ. 34,14; „ყოველი მუჴლი მ ო დ რ კ ე ს“ ფლპ. 2,10; „მ ო ი დ რ ი კ ნ ე ს მუჴლნი მათნი
ნეტართა მათ“ მსკ. 28,8; „რაჲთა მ ო დ რ კ ე ნ იგინი, რომელნი გამოცდილ არიან ვეცხლითა“ ფს. 67,31.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9