«შედგომა», «შემოდგომა», «მიდევნება»:
- „მ ო ს დ ე ვ დ ე ს იესუს“ C, — შ ე უ დ გ ე ს იესუს“ DE, მთ. 27,55; „რომელი მ ო მ დ ე ვ დ ე ს მე, ბნელსა არა ვიდოდის“
- C,—„რომელი შ ე მ ო მ ი დ გ ე ს მე, არა ვიდოდის ბნელსა“ DE, ი. 8,12; „იგი მ ო გ უ დ ე ვ დ ა (მ ი ს დ ე ვ დ ა q) პავლეს
- და ჩუენ“ საქ. მოც. 16,17; „მ ო მ დ ე ვ დ ი ნ მე“ ლ. 9,23.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.