«შემოსვა», შემოყრა, «მოსხმა»:
- "მ ო ი დ ვ ა შესამოსელი შენი თავსა ზედა“ G,—„შ ე ი მ ო ს ო სამოსელი თჳსი“ O, რუთ 3,3; „მ ო ს დ ვ ა ს მიწაჲ; და დაიპყრას იგი“
- ამბ. 1,10; „მ ო ს დ ვ ე ს დიდ ბადე სანადიროჲ. შორს“ მ. რიცხ. 193r; „მ ო ს დ ვ ე ს (მ ო ჰ ს ხ ნ ა G) იგინი გარე- მოსაღებელად
- საკურთხეველისა“ M, რიცხ, 16,39.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.