ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

მოდგამ-ი

განზრახვის-მოდგამი, ერის-კაცობისა მოდგამი, თანამოდგამი, თუალთა მოდგამი, მოდგამობა, მონათ-მოდგამი.
ამხანაგი, მოზიარე, გვერდში მდგომი:
 
„სხუანი მ ო დ გ ა მ ნ ი თქუენნი, რომელ განწესებულ არიან საქმესა ასურასტანელთა“ M, I ეზრა 6,27; „რაჲთა უკეთური იგი
მ ო დ გ მ ი თ უ რ თ მოუძლურდეს“ რიფს. 177,31.
See also: დგმა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9