( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ

მობრწყინვალე

«მბზინვარე»:
 
„უკუეთუ... იყოს ტყავსა ჴორცისა მისისასა ბრწყინვალებაჲ მ ო ბ რ წ ყ ი ნ ვ ა ლ ე დ მოთეთრედ... მძოვარი არს“
pb.,–„რომლისა იქმნეს ტყავსა ჴორცთა მისთასა ბზინვაჲ მ ბ ზ ი ნ ვ ა რ ე მოთეთროჲ... მძო[ა]რი არს“ G, ლევიტ.
13,37.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9