«მოყვანება», «მოგურა», «გამობმა»:
- „უბიწოჲ მ ო ი ბ ა ნ (მ ო ი ყ ვ ა ნ ო ს G) იგი წინაშე უფლისა“ O, ლევიტ. 3,1; „მ ო ი ბ ა ს ცოდვისა მისთჳს“ O,—„
- მ ო ჰ გ უ ა რ ო ს ცოდვისათჳს მისისა“ G, ლევიტ, 4,3; „საბელი ძოწეული ესე მ ო ა ბ ა სარკუმელსა“ G,–„შტანგი ესე
- მეწამული გ ა მ ო ა ბ ა სარკუმელსა“ M, ისუ ნ. 2,18; „მ ო ი ბ ნ ა ორნი იგი ჴარნი და დაკლნა და განყვნა ასოვეულად“
- O, I მფ. 11,7; „მ ო ი ბ თ ჴარი იგი უსხი და დაკალთ“ C, ლ. 15,23.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page