( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მო მო- მოა მობ მოგ მოდ მოე მოვ მოზ მოთ მოი მოკ მოლ მომ მონ მოო მოპ მორ მოს მოტ მოუ მოფ მოქ მოღ მოყ მოშ მოჩ მოც მოძ მოწ მოჭ მოხ მოჰ მოჴ

მობაძვა-ი

მბაძველი, მსგავსი, მიმსგავსებული; მოშურნე:
 
„მ ო ბ ა ძ ა ვ იქმნენით, ძმანო, ეკლესიათა მათ ღმრთისათა“ I ფლპ. 2,14; „მ ო ბ ა ძ ა ვ ჩუენდა იქმნენით და უფლისა“
I თეს, 1,6; „უკუეთუ თქუენ კეთილის მ ო ბ ა ძ ა ვ იქმნნეთ“ I პეტრე 3,13; „მ ო ბ ა ძ ა ვ ა დ კეთილთა საქმეთა“
ტიტ. 2,14; „მშჳდობაჲ. მ ო ბ ა ძ ა ვ წჳმისა არს“ მ. სწ. 66,8.
See also: ბაძვა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9