მბაძველი, მსგავსი, მიმსგავსებული; მოშურნე:
- „მ ო ბ ა ძ ა ვ იქმნენით, ძმანო, ეკლესიათა მათ ღმრთისათა“ I ფლპ. 2,14; „მ ო ბ ა ძ ა ვ ჩუენდა იქმნენით და უფლისა“
- I თეს, 1,6; „უკუეთუ თქუენ კეთილის მ ო ბ ა ძ ა ვ იქმნნეთ“ I პეტრე 3,13; „მ ო ბ ა ძ ა ვ ა დ კეთილთა საქმეთა“
- ტიტ. 2,14; „მშჳდობაჲ. მ ო ბ ა ძ ა ვ წჳმისა არს“ მ. სწ. 66,8.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.