( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აბა აბბ აბე აბმ აბრ აბუ აბჯ

აბბა, აბა, ამბა, ანბა

მამა:
 
„და იტყოდა: აბა, მამაო ჩემო“ DE, - „ და იტყოდა: აბბა, მამაო“ C, მრ. 14,36; მიუგო მათ ამბა იოანე“ მარკ. 247; „აღწერა ამბა (ანბა) იოვანე“ ლიმ. 1.6.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9