თავად-თავად-ი თავის/სულის მიხედვით, თითოეული:
- „იყო რიცხჳ თ ა ვ ა დ-თ ა ვ ა დ ი ს ა მათისა ოცდათურამეტ ათასი“ I ნშტ. 23,3; „აღიხილეს... ყოველი წული თ ა ვ ა დ-თ ა ვ ა დ
- მათდა“ G, რიცხ. 1,18; „ითხოვდა... ხარკსა, რომელი ზედა-ედვა ჩუეულებისაებრ თ ა ვ ა დ-თ ა ვ ა დ ი ს ა მათისა“ H—341,725.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.