ვერაგობა, მოტყუება, ფანდი, ღალატობა; «მრავალღონეობა»:
- „არცა ვ ზ ა კ უ ა ვ თ სიტყუასა ღმრთისასა“ II კორ. 4,2; „ე ნ ი თ ა მათითა ზ ა კ უ ვ ე ნ“ ფს. 5,10; „მ ზ ა კ უ ა ვ ს
- მე უშჯულოჲ ესე“ ანდ.-ანატ. 209,20; „ზ ა კ უ ე ს მას და დასცეს იგი სახლსა მას“ O, IV მფ. 12,20.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.