 |
 | |
კა კაა კაბ კად კავ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაო კაპ კარ კას კატ კაუ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაწ კაჭ კახ კაჯ კაჲ
კაბდო
ქართლ., კახ., თუშ., თიან., ხევსურ.
1. პატარა ნაჭერი მიწა (კირიონი); 2. კალოზე ბზის სახვეტი იარაღი (დიალექტ., 638); 3 სასოფლო-სამეურნეო იარაღი: ფიცარი, რომელსაც ფარცხი აქვს გამობმული ბელტების საფშვნელად და ხნულის გასასწორებლად (გ. მაჭავარ., 288; პ. ხუბ.; დიალექტ., 598); 4. ორკაპი ხე, რომელიც ზოგჯერ ფარცხის საბლის როლს ასრულებს (ა. ჭინჭარ., 199). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ.
Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |