ხაბარ-ი

1. მოხ., მესხ., ინგილ.
   Turk. haber

   ამბავი ( ა. ყაზბ., I, შ. ძიძ.; ო. ქაჯ; დიალექტ., 652; 625).

2. ზ. იმერ.

   გონი, აზრი (ქ. ძოწ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.