ფსიტ-ი

1. ფშ., მოხ., თიან., მთიულ., გუდამაყ., ქიზიყ.

   არჩვი, გარეული თხა (ი. ქეშიკ.; ო. ქაჯ.; ე. ვირსალ.; დიალექტ., 600); გადატ. ფსიტის რქის ყანწი (ს. მენთეშ.).

2. ქართლ.

   სწორი და თხელი თმა (ლ. ნოზ.).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.