უბირ-ი

1. ფშ.

   უვიცი, უწიგნური; გონჯი, უშნო, ულამაზო (ვაჟა, I, ა. შან.); გამოუცდელი, უცოდინარი, ბრიყვი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.).

2. ლეჩხ.

   1. ყამირი, უყი მიწა; 2. ჟინიანი, მოუტეხავი (მ. ჩიქ.).

3. რაჭ.

   აყალო მიწით დაგლესილი ქვევრის თავზე მოყრილი სუფთა ფხვიერი მიწა ("კომუნისტი", № 187, 1968).

   Source: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974