დაუჯდომელი

როგორც ტერმინი, ბერძნული „აკათისტოს“-ის (άκαθίστοs) თარგმანს წარმოადგენს. თავდაპირველად იგი აღნიშნავდა ყოვლადწმინდა ღმრთისმშობლისადმი მიძღვნილი 12 იბაკოსა და 12 იკოსის ერთობლიობას, რომელიც V-VI სს. ბიზანტიელ ჰიმნოგრაფს, წმიდა რომანოზ მელოდოსს (ტკბილად-მგალობელს) მიეწერება. საგალობლის ასეთი სახელწოდება იმით აიხსნება, რომ მისი შესრულების დროს დიდი მარხვის მეხუთე შვიდეულის შაბათის ცისკარზე ფეხზე იდგნენ სამღდელონიც და საერონიც“. დაუჯდომელი („გალობა დაუჯდომელისა“) ეწოდება როგორც საკუთრივ იბაკო-იკოსთა ერთობლიობას, ასევე მთელ იმ ღმრთისმსახურებასაც, რომელშიცაა იგი ჩართული (ეს ღმრთისმსახურება მოიცავს მთელ მწუხრისა და ცისკრის განგებას, ე.ი. სხვადასხვა დასდებლებს, კანონს და ა.შ.).