V საუკუნეში აღმოსავლეთში მოღვაწეობდა ნეოპლატონიზმისკენ მიდრეკილი თეოლოგი, რომელიც საკუთარ თავს დიონისეს, წმ. პავლეს მოწაფეს უწოდებს, თუმცა ფსევდო-დიონისე თეოლოგიასა და მისტიკაზე მსჯელობს და ქრისტიანულ დოქტრინათა წარმოსადგენად ნეოპლატონისტურ დოქტრინებს იშველიებს (სამყაროს შექმნის შესახებ ქრისტიანულ დოქტრინაზე დაყრდნობით ფსევდო-დიონისე ღმერთის ტრანსცენდენტალურობის იდეას იცავს და ღმერთს წარმოადგენს, როგორც აბსოლუტურ სიკეთეს, რომლისკენაც მიემართება სამშვინველის მთრთოლვარე სიყვარული).
Source: ფილოსოფიის ისტორია ტ.I/ შეადგინა ივან მარტინიმ M.I. ; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა ; რედ. ზაზა შათირიშვილი ; სულხან-საბა ორბელიანის სახელ. თეოლ., ფილოს., კულტ. და ისტ. ინ-ტი] - [თბ., 2008]