(წინ წამოწიეს ლიბერალური პარადიგმის მომხრეებმა), ანუ საერთაშორისო მარეგულირებელი ფორმალური თუ არაფორმალური პრინციპების, ნორმების, შეთანხმებებისა და გადაწყვეტილებათა მიღების პროცედურების ერთობლიობა. ეს არის მაგალითად საერთაშორისო ეკონომიკურ გაცვლებში გაბატონებული პრინციპები, რომელთა საფუძველიც 1945 წლის შემდეგ გახდა ლიბერალური კონცეფცია, რომელმაც დასაბამი დაუდო ისეთი საერთაშორისო ინსტიტუტების არსებობას, როგორიცაა საერთაშორისო სავალუტო ფონდი, მსოფლიო ბანკი და ა.შ. ამგვარად, აქტორთა ქცევის დამოკიდებულება სისტემის სტრუქტურულ მახასიათებლებზე მიიჩნევა ყველაზე ზოგად მახასიათებლად.
Source: სანიკიძე, გიორგი, კიღურაძე, ნინო. თანამედროვე საერთაშორისო ურთიერთობები: მსოფლიო პოლიტიკის გლობალიზაცია: [სახელმძღვ. სოციალ. მეცნ. მაგისტრანტებისათვის / რედ.: ლია კაჭარავა]; ფონდი ღია საზოგადოება - საქართველო - თბ. : მერიდიანი, 2001