ძველ, დაბერებულ უხსენებელს „ქეჩოიანს“ ეძახიან. ქეჩოს ჩაყოლებაზე ჯაგარი „ღორსავით აყრიაო“
- „სადებაურებში, ფარეხები რო იყო, ნანგრევში ერთო ქეჩოიანი ბუდობდა. მეცხვარეებს ცხვარს უწოვდა“.
Source: შატბერაშვილი, გიორგი. თხზულებანი: 4 ტომად. - თბ.: საბჭ. საქართველო, 1970. - 20 სმ. ტ. 4: წერილები; თვალადური ქართულის ჭაშნიკი. - 1975. - 438 გვ.