ერთ სათითე პურის ფქვილს გაურევენ ორ სათითე მარილში, წყალში აზელენ, გამოაცხობენ გასათხოვარი ქალის ბედზე, ამ პაწაწინა პურსა და უმძრახ წყალს ერთად შეინახავენ. „კლიტეს დაადებენ“. დაძინების წინ „ფქვილმარილას“ შეაჭმევენ იმას, ვის ბედზეც იყო გამომცხვარი. სიზმარში ვინც ქალიშვილს შენახულ წყალს სასმისით დაალევინებდა, მისი საბედო ის იქნებოდა.
Source: შატბერაშვილი, გიორგი. თხზულებანი: 4 ტომად. - თბ.: საბჭ. საქართველო, 1970. - 20 სმ. ტ. 4: წერილები; თვალადური ქართულის ჭაშნიკი. - 1975. - 438 გვ.