ეწოდების მიმყოვრებულსა სულ-გრძელებასა ღმრთისასა, რომლისაგან განღჳძებად ევედრებიან წინაჲსწარმეტყუელნი, რაჲთა იწყოს შურის-გებად და შჯად. და კუალად ძილ იყო დაყოვნებაჲ მოსლვისა უფლისაჲ, რომლისაგან განღჳძება იქმნა განჴორციელებაჲ მისი, და კუალად ძილ იყო ნავსა შინა მძინარებაჲ იგი მისი, რომლისაგან განაღჳძებდეს მოწაფენი შემდგომად აღტეხისა ქართაჲსა (მთ. 8,24-25), და ჩუენ გუასწავებდეს, რაჲთა, რაჟამს ვიხილოთ სული ჩუენი აღშფოთებულად მძაფრთა მათგან გულის-სიტყუათა რისხვისა ანუ თუ მოწყინებისათა, სიძვისა ანუ ნაყროვნებისათა, ცუდად მზუაობრობისა ანუ ამპარტავანებისათა, აღვადგენდეთ წინა-მბრძოლად მისა სიყუარულსა და სიმართლესა, სიწმიდესა და მარხვასა, სიმდაბლესა და სიბრძნესა მეცნიერებითურთ“ (ძვ. ქართული ენის კათედრის შრ. 11, შესავალი ფსალმუნთა თარგმანებისა, გამსც. მოამზადა მზ. შანიძემ. თბ., 1968.)
Source: რუხაძე, გრიგოლ საღმრთისმეტყველო ლექსიკონი-ცნობარი / გრიგოლ რუხაძე ; რედ. გვანცა კოპლატაძე. - მე-2 გამოცემა. - თბ. : საქ. საპატრიარქოს გამ-ბა, 2013 (გამ-ბა "მერიდიანის" სტ.). - 340 გვ. ; 20 სმ.. - ბიბლიოგრ.: გვ. 331-338. - ISBN 978-9941-9196-8-8
to main page 
top of page