„პირველითგან იყო სიტყუაჲ“

(ინ. 1,1) „რაჲსათჳს თქუა „სიტყუად“? – რაჲთა გამოაჩინოს, ვითარმედ გონებისაგან გამოვიდა. რად არს სიტყუაჲ? – რამეთუ უვნებელად იშვა. რად არს სიტყუაჲ? – რამეთუ ხატი არს მშობელისაჲ მის და ყოვლითურთ გამოაჩინებს მას თავსა შორის თჳსსა. არცა მისგან განყოფილ არს და სრულ არს თავით თჳსით, რამეთუ ვითარცა ჩუენი სიტყუაჲ გამოხატავს გულისზრახვასა ჩუენსა და რაჲ-იგი გულსა შინა მოვიგონოთ, იგი ვთქჳთ სიტყჳთა და არს გულისსიტყჳსა ხატი სიტყუაჲ იგი თქუმული“ (ბასილი კესარიელის „სწავლათა” ეფთვიმე ათონელისეული თარგმანი, გამოსაცემად მოამზადა, გამოკვლევა და ლექსიკონი დაურთო ც. ქურციკიძემ, თბ., 1983.)