[ადვოკა´ტუს]
„მოხმობილი” ადვოკატი
I. ადვოკატი, ვექილი, რომელიც ეხმარება პირს იურიდიული რჩევებით, იცავს მის ინტერესებს სასამართლო პროცესზე. რესპუბლიკის დროს ეს იყო მეგობრული დახმარება, პრინციპატის დროს კი a. ჰონორარს იღებდა. სინ. causidicus
II. „ ადვოკატი არის თავისუფალი პროფესიის პირი, რომელიც ემორჩილება მხოლოდ კანონსა და პროფესიული ეთიკის ნორმებს და შეყვანილია საქართველოს ადვოკატთა ერთიან სიაში” (საქართველოს კანონი ადვოკატთა შესახებ – 2001, 1(2)-ლი მუხლი);
III. „ დებულება ადვოკატთა შესახებ” (1922)
Source: ლათინური იურიდიული ტერმინოლოგია. ალექსიძე ლევან, გაგუა იამზე, დანელია მაია, კობახიძე ეკატერინე, რუხაძე ნინო. რედ.: გაგუა იამზე; რეცენზ.: ტონია ნანა, ბოსტოღანაშვილი დავით. /პროექტი განხორცილედა: შოთა რუსთაველის ეროვნულ სამეცნიერო ფონდში მოპოვებული გრანტის №11/30 მეშვეობით. ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბაზაზე./ გამომცემლობა: მერიდიანი, 2015; ISBN 978-9942-25-036-1.