სპარსულენოვანი ქურთი ისტორიკოსი (1543 − გ. წ. უცნობია). 1578-88 მონაწილეობდა ოსმ. ლაშქრობებში ამიერკავკასიაში, კერძოდ საქართველოში. მას ეკუთვნის ორტომიანი ისტორიული თხზულება „დიდების წიგნი“, რ-იც მრავალ ცნობას შეიცავს საქართველოს შესახებ, მასში აღწერილია ყიზილბაში სარდლის დივ-სულთან რუმლუსა და შაჰ თამაზ I-ის ლაშქრობები საქართველოში, თამაზ I -ის მიერ თბილისის ციხის აღება, ვარძიის მონასტრის დარბევა-გაძარცვა და საქართველოდან 30 ათ. ტყვის წაყვანა 1554. საინტერესო ცნობებია თბილისის ციხისთავზე − რენეგატ გულბათზე და მის ვაჟებზე (რომლებიც შემდგომში შაჰის ერთგული გახდნენ), აგრეთვე ირანის სამეფო კარზე მოღვაწე ქართველებზე.
ლიტ.: ტაბატაძე კ., შერეფ-ხან ბითლისის ცნობები საქართველოს შესახებ, „კავკასიურ-ახლოაღმოსავლური კრებული“, 1962, [ტ]. 2.
to main page 
top of page