ზვირთინ-ი (ზვირთინს), ზვირთინუა (ზვირთინუას)

1. სახელი იზვირთინანს ზმნისა

   უშნოდ აშოლტვა

    

   თექ გიიზვირთინანდუ ეშ მაგინძა ყაზახი

   იქ აშოლტილი იყო (იდგა) ამ სიგრძის კაცი.

   იზვირთინანს იზვირთინუუ

   უშნოდ იყურა

   უზვირთინუუ

   უშნოდ უყურებია

   ნოზვირთინუე(ნ)

   უშნოდ იყურებოდა თურმე) გრდუვ. ვნებ. აშოლტილი დგას (და ისე იყურება)

2. ხმამაღლა ტირილი.
    

   ზვირთინუნს (ზვირთინუ

   იტირა

   უზვირთინუ

   უტირია

   ნოზვირთინუე(ნ)

   ხმამაღლა ტიროდა) გრდუვ. ხმამაღლა ტირის.

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.