ხარისძირა. იხ. ხარძენი, ხეჩელა (ა. მაყ.)
- ხარზენი რე ბრელი წანამოთჷრელი ტყარი ოდიარე. ჩქჷნწკჷმა ირდუუ სააფხაზო დო სამარგალოს
- ხარზენი არის ბევრი წელმოცვლილი გარეული ბალახი.: ყაზაყ., 1.08.1930, გვ. 3
- ჩვენთან იზრდება აფხაზეთსა და სამეგრელოში. ხარზენს იყენებდნენ: ა) ღორის დაავადების (ყვაპუს)
- სამკურნალოდ; ბ) ცხენის დასადაღავად. დასადაღ ადგილზე ხარზენს დაადებდნენ; იმ ადგილზე ბალანი გასცვივდებოდა და არც ამოვიდოდა.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..