ჯაფარა (ჯაფარას)

1. ტყე
2. ღრუ ხე.
    

   კათეფს ვოკათუდი, ვარა ვემთხვოხედი ჯაფარას:

   ხალხში ვერიე, თორემ არ ვიჯექი ტყეში მ.ხუბ., გვ. 360

   Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.