ბედისწერა (სიტყვ.- სიტყვ. შუბლის წერა); ცუდი ბედი; განგების მიერ ადამიანის თავგადასავლის წინასწარ განსაზღვრულობა ან საერთოდ გარდაუვალი ხვედრი
- ჟჷროშ ნომერც მოხვადჷნი, თისჷ უღუ ჸვაშიჭარა
- ორასი ნომერი ვისაც შეხვდება, იმას აქვს ბედისწერა.: მასალ., გვ. 82
- მუთუნ კოც ვეოჩირთ თინა, მუთ უღუ ართიშა ჸვაში-ჭარანი
- არც ერთ კაცს არ ასცდება ის, რაც ერთხელ შუბლზე (რომ) აწერია: აია, 1, გვ. 19
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page 
top of page