 |
 | |
ჭვალუა (ჭვალუას)
ლაზ. ჭვალ: ონჭვალუ წველა (ნ. მარი).
სახელი ჭვალუნს ზმნისა
{მო}წველა.
- რგილი გურით ფუჯი ირემქ ვეჭვალუა დო ტიბ გურით ხოჯი ირემი გეჭვალესია
- ცივი გულით ფურირემი ვერ მოწველეს და თბილი გულით კი - ხარირემი მოწველესო.: ა. ცან., გვ. 118
- ჩხოუს ჟირშა ჭვალუნა: ოჭუმარეს დო ონჯუას
- ძროხას ორჯერ წველიან: დილას და საღამოს.
- ჭვალუნს (გეჭვალუ
- მოწველა
- გეუჭვალუ
- მოუწველია
- გენოჭვალუე(ნ)
- მოწველიდა თურმე) გრდმ. წველის.
- უჭვალუნს (გეუჭვალუ
- მოუწველა
- გეუჭვალუ
- მოუწველია) გრდმ. სასხვ. ქც. ჭვალუნს ზმნისა - უწველის.
- იჭვალუ{უ}(ნ) (გიიჭვალუ
- მოიწველა
- გეჭვალე{რე}(ნ)
- მოწველილა) გრდუვ. ვნებ. ჭვალუნს ზმნისა - იწველება.
- იჭვალე(ნ) (იჭვალუ
- შესაძლებელი გახდა {მო}წველა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. ჭვალუნს
- ზმნისა - შეიძლება {მო}იწველოს.
- აჭვალე(ნ) (აჭვალუ
- შეძლო ეწველა
- გენოჭვალუე(ნ)
- შესძლებია მოწველა) გრდუვ. შესაძლ. ვნებ. უჭვალუნს ზმნისა - შეუძლია {მო}წველოს.
- ოჭვალაფუანს (ოჭვალაფუუ
- აწველინა
- უჭვალაფუაფუ
- უწველ{ებ}ინებია
- ნოჭვალაფუე(ნ)
- აწველინებდა თურმე) კაუზ. ჭვალუნს ზმნისა - აწველინებს.
- მაჭვალარი, მაჭვალუ
- მიმღ. მოქმ. მწველელი, {მო}მწველი.
- ოჭვალარი, ოჭვალუ
- მიმღ. ვნებ. მყ. საწველი.
- ჭვალირი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {მო}წველილი.
- ნაჭვალა
- მიმღ. ვნებ. წარს. {მო}ნაწველი.
- ნაჭვალუერი
- მიმღ. ვნებ. წარს. {მო}წველის საფასური.
- {უმუ}უჭვალუ
- მიმღ. უარყ. {მო}უწველელი.
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |