ჭა ჭე ჭვ ჭი ჭკ ჭლ ჭო ჭრ ჭუ ჭყ ჭჷ
ჭა ჭაა ჭაბ ჭად ჭაი ჭაკ ჭალ ჭამ ჭან ჭაპ ჭარ ჭაფ ჭაქ ჭაღ ჭაშ ჭაჭ ჭახ

ჭარხალუა (ჭარხალუას)

სახელი ჭარხალანს ზმნისა

გაწყვეტა, გამუსვრა; მოსპობა; დაჩეხვა

.
 
ლაბაშა დო ლეკურით ტერიში ჯარც ჭარხალანც
ლაბაშა და ხმლით მტრის ჯარს მუსრავს (წყვეტს). კ. სამუშ., ქართ. ზეპ., გვ. 102
ჭარხალანს/ც({მო}ჭარხალუუ გ
აწყვიტა
{მო}უჭარხალუუ
გაუწყვეტია
{მო}ნოჭარხალუე(ნ)
გაწყვეტდა თურმე) გრდმ. წყვეტს, მუსრავს, სპობს.
ჭარხალერი
მიმღ. ვნებ. წარს. გაწყვეტილი, გამუსრული, მოსპობილი
Source: მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9